Volgend jaar gaan we verhuizen van de binnenstad naar het platteland.
Dat voelt als van alle gemakken voorzien om de hoek naar uitgestorven gebied.
Bovenstaande zin is flauwekul want we gaan er alleen maar op vooruit.
We krijgen een tuin waar we kippen, konijnen en cavia’s gaan houden.
En misschien wel een volière voor deze birdnerd.
In ieder geval laten we er een tuinarchitect op los die voor ons een natuurlijke tuin gaat ontwerpen waar we vogels en andere dieren uit de natuur kunnen verwelkomen.
In Asenray wonen we dicht bij de stad en dicht bij bossen, rivieren en plassen.
En Duitsland is slechts een km verwijderd met nog meer bos.
Ons huis wordt nagenoeg energieneutraal en volledig gasloos.
Oké, nu klink ik als een verkoopbrochure 🙂
Voor een fotograaf is dit een droomlocatie en voor een preparateur een rustige omgeving met meer ruimte dan nu om te werken.
Ik hoop met dit verhaal, en alle verhalen die nog gaan volgen over ons huis, jullie te inspireren en tips te ontvangen over hoe we dingen aan moeten pakken.
Mijn eerste vragen zijn:
Wie houdt er kippen en kan ons er meer over vertellen?
Wie heeft er ooit betonverf op zijn muren gesmeerd in plaats van een stukadoor te bellen?
Wie heeft een volière in zijn tuin? Mijn droom was (let op was) 2 kookaburra’s in de tuin te houden, maar het schijnt dat je dan een hele goede verstandhouding met je buren moet hebben omdat deze gasten al vroeg wakker zijn en hun bek niet kunnen houden 🙂
Nu ken ik mijn buren nog niet eens dus heb ik deze droom maar laten varen.
Ik hoop nog een fluisterstil uilenkoppel of zo op mijn pad te treffen die graag in onze tuin willen wonen.
Kortom ik ga jullie hier op dit blog spammen met foto’s en vragen en de vooruitgang laten zien.
Interesseert het je niet laat dit dan gerust aan je voorbij gaan maar mocht je het leuk vinden dan wordt een reactie enorm gewaardeerd.
Groet, Caroline
